Haustjafndægur að baki

Úti er rok og rigning. Reyniberin eru svo til öll fokin af trjánum í kringum húsið. Stéttin er rauð af mörðum reyniberjum og vetrarforði fuglanna farinn fyrir lítið. Þeir voru lítið farnir að sinna berjatínslunni en þó mættu nokkrir hér einn daginn í vikunni. Og það var eins og við manninn mælt að kettirnir voru farnir að brýna klifurklærnar.

Fallegt er haustveðrið

Enn hrjáir pestin litlu dömuna. Byrjaði með hitaköstum fram að og um helgina. Í gær var hún alveg hitalaus en ljótur hósti hrjáði hana og gerir enn. Hún er því enn heima hjá mömmu sinni og verður í dag. Fær þó að fara í leikskólann á morgun. Hún er orðin hundleið á félagsskap móður sinnar sem á bágt með að bregða sér í spor 15 barna og 3 starfsmanna og fara í allskonar hópleiki. Hún er annars í heimsókn hjá henni Áslaugu á hæðinni fyrir neðan okkur en þar er miklu skemmtilegra að vera. Og mamma notar tækifærið til að vinna að aðkallandi málum. Var svo í þokkabót að fá skammarbréf frá safninu á Melavellinum. Safnið vill fá bækurnar til baka sem ég er með í láni. Þær hafa að vísu verið hér alllengi og hafa áunnið sér vissan sess. En ég þarf sem sé að fara með þær núna og fá þær endurlánaðar... En sektargreiðslurnar slaga stundum upp í bókarverðið. Engin miskunn á þeim bæjum. ...

Pestargangur

Um leið og leikskólar hefjast á haustin byrjar líka pestargangur. Kristrún er heima með hitavellu og líður ekki vel. Ég hef verið heima frá hádegi en komst á röltið í morgun niður í fjöru og endaði svo í gufubaðinu úti í Vesturbæjarlauginni. - Yfir og út - sjúklingurinn kallar. Myndir úr gönguförinni eru komnar í albúm á myndasíðunni.

Haustar að

Nú er haustið í raun komið þó það komi nú einn og einn dagur í dulargervi. Mikið er nú gott að geta unnið heima við stofuborðið en þurfa ekki að hrökklast að heiman undan hávaðasömum vinnuvélum. Geta staðið upp að vild, haft á lágstemmda tónlist og drekka kaffi og te að vild yfir vinnuplöggunum.

Vikan er á hraðferð eins og allar hinar. Verkefnaskil í hverri viku í þessum eina kúrsi sem ég sit í núna. Og svo gaf ég kost á mér í foreldrafélagið úti í skóla og það er alltaf eitthvað stúss í kringum slíkt.

Húsvagnarnir tveir

Enn og aftur freistaðist ég í fagurbókmenntirnar í stað þess að vinna verkefnin mín. Greip bókina Tveir húsvagnar úti í Úlfarsfelli um daginn og gat bara ekki sleppt henni fyrr en að loknum lestri. Mæli með henni.

Helgin flaug hjá í heimsóknum og handboltamóti. Nú er heimasætan búin að setja fótboltaskóna á hilluna og þarf að fá nýja innanhússíþróttaskó, - nýju takkaskórnir duga nefnilega ekki á fínu parketgólfunum eins og eru á nýju Valshöllinni undir Öskjuhlíðinni. En það var gaman að fylgjast með hópnum á mótinu - flestar byrjuðu að æfa nú í haust og búnar að mæta á 4-5 æfingar fyrir mótið.

Íþróttaskólinn hjá KR byrjaði líka á laugardaginn og þar var Kristrún að sjálfsögðu mætt og lét ekki sitt eftir liggja í klifri, hoppi og skoppi. Voða gaman.

Tiltekt

Skellti mér í leiðinlegasta verk í heimi. Í vor tók ég til í herbergi heimasætunnar og átti það að vera í síðasta skipti. Ætlaði henni að taka við. Síðan hafa mánuðir liðið, ryk lagst yfir allt og varla hægt að drepa niður fæti. Loks gafst ég upp en þá er ástandið þannig að ég þyrfti gasgrímu. Þetta er meira dótið sem hægt er að sanka að sér !!!

En nú er bara helgi framundan. Kvöldroðinn í gærkvöldi bar með sér þennan fallega haustdag. Frekar svalt í morgun og fyrsti kuldadagadagur haustsins. En það er svo spennandi að fara að nota kuldagallann aftur.

Enn úti í hlöðu

Sit enn og aftur úti í Þjóðarbókhlöðunni. Nenni því nú ekki mikið lengur. Nú er búið að skipta út tölvum og forritum hér sem er auðvitað af hinu góða. Verst er að ég ætlaði að vera snögg og nenni ekki að fara að setja mig inn í nýja útgáfu af office-pakkanum. Svo eru prentaramálin hér alveg sérkapituli. Með höppum og glöppum hvaða prentarar komi upp í valmynd og ekki gaman að hlaupa upp og niður um allar hæðir að finna gögnin sem maður var að senda út á prentarann. Sumt skilar sér seint og um síðir en annað bara alls ekki. Ekki batna málin hér á bæ ef maður þarf að hefta blöðin saman. Þó nóg sé af hefturum á borðunum virka fæstir þeirra. Í vor tók ég þátt í þjónustukönnun hér í safninu. Allar spurningar sneru að því að kanna hvort ónæði væri af öðrum notendum safnsins, s.s. hvort símar væru truflandi eða tal en engin hvort alltaf væri pappír til reiðu í ljósritunarvélum eða prenturum eða hvort sú þjónusta væri yfirhöfuð í lagi. Ég get leitt hjá mér samtöl og hljóðlátar hringingar en það er miklu verra að leiða pappírsleysi hjá sér. Nú og ekki var heldur spurt um þjónustu kaffistofunnar sem skiptir líka miklu máli. Þar er mikið metnaðarleysi í gangi þó það hafi nú skánað frá í vor. Helsta lesefni í rekkunum þar eru kosningabæklingarnir frá í vor. Ekki örvænta þó þið hafið misst af einhverjum í hamaganginum þá. Þetta liggur allt á kaffistofu Þjóðarbókhlöðunnar - fullir af loforðum og fögrum fyrirheitum. Hætt þusinu.

Hádegismyrkur

Umskiptin frá sumri í haust hafa verið óvenju snögg, finnst mér. Ég sit heima að puða yfir verkefnum vikunnar og nú yfir hábjartan daginn er ekki lesbjart. Svo stutt síðan enn var sól og sumarylur ...   Við fórum í Kópavoginn á laugardaginn og þá eins og nú var hellirigning. Við gerðum tilraun til að tína sólber, - þau eru fullþroska og reyndar á síðasta snúningi en það er örugglega geitungabú einhvers staðar þarna í laufþykkninu. Stelpurnar gáfust fljótlega upp en ég þrjóskaðist við - en lét loks undan eftir að einn þeirra beit mig í fingurinn.

Nýjustu málin

Það var voða gaman í skoðuninni í dag. Nýjustu mál Kristrúnar eru 99,5 sm og 15,5 kg. Og hún gat hoppað og sá alla stafi (ég sá þá ekki einu sinni alla), þekkti alla hluti og gat talið það sem átti að telja. Hún teiknaði hring en vildi ekki teikna kross - þar komu alls konar hlutir í staðinn úr blýantinum. Nú er bara róleg helgi framundan.

Allt að komast í sinn vanagang

Það tekur alltaf smátíma á haustin að koma dagskipan í fast form. Vakna og vera komin út tímanlega áður en bjallan gellur. Heimasætan hefur misst áhugann á fótboltanum í bili eftir þrjú ár á vellinum og langar að prófa eitthvað annað. Þá þarf að finna út hvað hentar. En engin breyting verður á hljóðfæranáminu og fyrsti tíminn þar verður í dag.

Litla daman er alveg komin á fast ról í leikskólarútínuna. Hún er áfram á deild með velflestum barnanna sem voru með henni á deild síðasta vetur. En nú í vetur eru þau öll jafnaldra, fædd sama ári í deildinni. Í dag erum við að fara í þriggja og hálfs árs skoðun og mín bíður spennt eftir nýjustu tölunum og sagði með tilhlökkun í morgun: "Ég hef verið svo dugleg að borða, kannski bara mælir hún [hjúkrunarkonan] að ég sé orðin fjögurra ára?"   Ja, hver veit ...