Strætó-nostalgía

Fann þessa mynd í safninu mínu. Strætisvagnar Reykjavíkur keyptu þennan vagn nýjan til landsins í kringum 1970 eða upp úr því. Ég held hann hafi verið í akstri fyrir Bústaðahverfið svo til alla sína aksturstíð. Faðir minn ók honum í 15 ár á móti Jóni Jónssyni, starfsfélaga sínum. Og Jón í þó nokkurn tíma eftir daga föður míns. Loks voru eingöngu tveir vagnar orðnir eftir hjá SVR af þessari gerð. Þessum vagni var fargað en hinn gerður að safngrip. Miðað við lúxusvagnana sem nú keyra á götunum þykir þessi kannski ekki merkilegur, en hann skilaði sínu, fossvogsbúar gátu alltaf treyst á hann, - ég held honum hafi bara aldrei orðið misdægurt.

Ég eyddi drjúgum tíma í strætó á bernskuárunum. Stundum fengum við systkinin að fylgja pabba á vaktina og fórum þá hring eftir hring. Ýmislegt vakti furðu mína. Eitt var það hvernig foreldrar hótuðu börnum sínum með yfirvöldum (og bílstjórunum). Dæmi: "Sittu kyrr, annars hendir bílstjórinn þér út".  Pabbi minn var ekki trúverðugur sem grýla á börn og þá fylgdi oft: "Sérðu lögreglubílinn þarna. Löggan hendir þér út ef þú verður ekki stillt/stilltur núna". Sú kynslóð sem bjó við þessar hótanir er sú sem er með uppsteit við lögregluna um helgar.  Og sú kynslóð sem reynt er að kaupa til þess að nota þjónustu strætisvagna. Sem betur fer hafa greinilega flestir yfirunnið ótta sinn gagnvart þessum stéttum því mikill áhugi er hjá stúdentum að nýta sér strætisvagna sem samgöngumáta, a.m.k. þessar tvær vikur sem liðnar eru af skólaári. Það helst vonandi í vetur.